‘Garantie tot aan de deur’ geldt allang niet meer voor de zorgplicht van de (assurantie)tussenpersoon. Zijn taak houdt niet op bij ontvangst van de provisie of adviesfee. Naast zijn bemiddelende taak moet een tussenpersoon zijn klant adviseren en begeleiden bij het aangaan van de verzekering. Maar ook daarna dient hij zich actief te bekommeren om de belangen van zijn klant. De tussenpersoon dient zelfs rekening te houden met omstandigheden die de klant niet heeft gemeld en waarvan de tussenpersoon dus niet op de hoogte was, maar die wel gevolgen hebben voor de dekking van een verzekering.
Het Gerechtshof Amsterdam oordeelde over een zaak waarin de tussenpersoon bemiddelde bij een nieuwe AVB-polis. De oude polis was al geëindigd. Deze aansprakelijkheidsverzekeringen zijn meestal ‘claims made’. Tijdens de looptijd van de verzekering ontstane schades vallen niet onder de dekking, als zij niet vóór het einde van de looptijd van de polis zijn gemeld. Omdat de nieuwe polis geen inloopdekking kent, vallen die schades ook niet onder de dekking van de nieuwe polis en zit de klant dus met een niet gedekte schadeclaim. Het is dus zaak om vóórdat de oude polis eindigt, melding te doen van een (mogelijke) claim.
In deze zaak wist de tussenpersoon niets van de claim omdat de klant hem dat simpelweg niet had verteld. Dat stond volgens de rechter niet in de weg aan aansprakelijkheid van de tussenpersoon voor de schade van de klant doordat zowel de oude als de opvolgend verzekeraar dekking weigerden.
De tussenpersoon had er volgens de rechter op moeten toezien dat door of namens de klant aan de verzekeraar tijdig alle meldingen zouden worden gedaan om te voorkomen dat de verzekeraar zich later op het ontbreken van dekking zou kunnen beroepen vanwege de beëindiging van de verzekering. De tussenpersoon had bij de klant moeten navragen of er bekende claims waren of omstandigheden die tot een claim zouden kunnen leiden en had deze moeten melden bij de verzekeraar.
De tussenpersoon vond dat het vooral de verplichting van de klant zelf was om tijdig het schadevoorval te melden. Daar ging de rechter niet in mee. De zorgplicht van de tussenpersoon strekt er juist toe om te voorkomen dat een verzekerde die een claims made verzekering heeft, verzuimt om tijdens de looptijd van de verzekering claims en omstandigheden te melden, met het verstrekkende gevolg dat geen dekking onder de verzekering meer bestaat.
De zorgplicht van de tussenpersoon om actief te vragen naar voor dekking relevante feiten, weegt dus zwaarder dan de plicht van de verzekerde om zijn tussenpersoon volledig te informeren. De gedachte daarachter is, dat de tussenpersoon beter weet welke feiten relevant zijn voor de dekking dan de verzekerde zelf. Dat is nu juist één van de redenen om een tussenpersoon in te schakelen.
Meer weten?
Op 15 juni 2017 houdt de sectie Aansprakelijkheid, schade & verzekering een lunchbijeenkomst over de zorgplichten van tussenpersonen bij het beheren van verzekeringsportefeuilles. Natuurlijk kunt u bij vragen vrijblijvend contact opnemen met een van de advocaten van de sectie.
