Het aantal indoor trampolineparken is de afgelopen jaren flink gegroeid. Trampolinespringen is populair, maar helaas niet zonder risico’s. Zo raakte een bezoeker ernstig gewond toen hij na een sprong met dubbele salto met zijn hoofd beneden in een zogenaamde foampit terechtkwam. Hij viel op de harde ondervloer waardoor hij twee nekwervels had gebroken. Dit had niet mogen gebeuren. Kunnen trampolineparken bij een dergelijk ongeval aansprakelijk zijn?
De NVWA (De Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit) inspecteert of speeltoestellen, waaronder trampolines, in de openbare ruimten veilig zijn. Zij nemen maatregelen als ze onveilige speeltoestellen aantreffen. Trampolineparken moeten voldoen aan de regelgeving in het Warenwetbesluit attractie- en speeltoestellen (WAS). Een speeltoestel mag geen gevaar opleveren voor de gebruikers ervan. In het WAS is daarom onder andere geregeld dat:
Of de exploitant aansprakelijk gesteld kan worden bij (letsel)schade is afhankelijk van alle relevante omstandigheden van het geval. Hierbij spelen de getroffen maatregelen, de ontstane schade en de eventuele eigen schuld van het slachtoffer een belangrijke rol.
Mogelijk kunnen trampolineparken aangemerkt worden als onveilig. Dit bijvoorbeeld door het ontbreken van een veiligheidscertificaat, onjuist geplaatste speeltoestellen, mankementen, onvoldoende (veiligheids-)instructies of onvoldoende toezicht. Vast staat dat op de exploitant een zorgplicht rust. Zij zijn in de positie om bepaalde veiligheidsmaatregelen te treffen. Bij onvoldoende maatregelen kan het zijn dat men dan eerder denkt dat een ongeval daardoor is veroorzaakt.
Recentelijk oordeelde de Rechtbank Gelderland dat van een exploitant mag worden verwacht dat zij de speeltoestellen goed onderhoudt. Bij normaal gebruik mag dit voor bezoekers geen gevaar opleveren. Het slachtoffer in deze zaak kwam na een sprong dicht bij de rand van de foampit terecht op een hard voorwerp. Hierdoor liep hij enkelletsel op. Volgens de rechtbank is het van belang dat de foampit tot aan de randen gevuld is met schuimblokken. Hierdoor wordt de suggestie gewekt dat op alle plaatsen waar zich deze schuimblokken bevinden, veilig kan worden geland. Dat niet de gehele bodem van de foampit uit hetzelfde materiaal bestaat, was zonder de schuimblokken te verwijderen niet te zien. In deze zaak was de foampit niet juist geïnstalleerd en of gemonteerd. De exploitant was tekort geschoten in de nakoming van haar zorgplicht en aansprakelijk voor de gevolgen van het ongeval.
Belangrijk is dat de bezoeker ook een eigen verantwoordelijkheid heeft. In het kader van een sport- en spelsituatie stelt een bezoeker zich immers vrijwillig bloot aan het risico dat sprongen kunnen resulteren in letsel. Een bezoeker moet zich aan de veiligheids- en gebruiksvoorschriften houden. Daarnaast speelt de vraag of de springer zelf de risico’s redelijkerwijs kon inschatten en daarop zijn eigen gedrag kon en moest aanpassen. In bovengenoemde uitspraak oordeelde de rechtbank dat van de springer niet gevergd kon worden dat hij, voordat hij ging springen, eerst de bodem van de foampit zou onderzoeken. Van eigen schuld was volgens de rechtbank dan ook geen sprake.
Meer weten?
Wilt u meer weten of heeft u andere vragen over aansprakelijkheid of letselschade, neem dan contact op met Jade Albert of één van onze advocaten van de sectie Aansprakelijkheid, schade en verzekering. In veel gevallen kunnen wij aan slachtoffers kosteloos rechtshulp verlenen. De advocaatkosten zijn vaak te verhalen zijn op de (verzekeraar van de) aansprakelijke partij.
