Eerder schreef ik al over het concurrentiebeding en de discussie die tussen een werkgever en een werknemer over dat beding wordt gevoerd.
Een concurrentiebeding legt een werknemer beperkingen op, bijvoorbeeld om meteen aan het einde van de arbeidsovereenkomst aan de slag te gaan bij een concurrent of als zelfstandige in dezelfde branche verder te gaan. Een beroep doen op de nakoming van het concurrentiebeding (werkgever) of een beroep op de vernietiging van het beding (werknemer) is heel casuïstisch en is afhankelijk van de inhoud van het beding en de omstandigheden van het geval.
We zien in de praktijk wel eens concurrentiebedingen die bij de rechter geen stand zouden houden. Partijen gaan ook liever niet naar een rechter, omdat de uitslag veelal onzeker is. Als een concurrentiebeding in stand blijft bij de rechter, zijn daarnaast de omstandigheden van het geval relevant voor de beoordeling of een partij vervolgens ook daadwerkelijk aan het concurrentiebeding gehouden kan worden. Partijen voeren daarom vaak eerst onderling overleg over het overeengekomen concurrentiebeding in de hoop een schikking te kunnen treffen. Als dat niet lukt, is de gang naar de rechter soms toch onvermijdelijk.
De Wet Werk en zekerheid heeft in 2015 verplicht dat er zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen moeten zijn voor het opnemen van een concurrentiebeding in een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Ook biedt de wet aan de rechter de mogelijkheid dat hij aan de werkgever de verplichting tot het betalen van een vergoeding oplegt als de werknemer door het concurrentiebeding in belangrijke (dus te grote) mate belemmerd wordt om anders dan in dienst van de werkgever werkzaam te zijn. Er zijn dus wel wat waarborgen ingebouwd om te waarborgen dat een concurrentiebeding niet oneigenlijk wordt gebruikt.
Onze regelgeving met betrekking tot het concurrentiebeding wijkt af van andere landen in Europa. Zo is een werkgever in Duitsland of België voor de duur van het concurrentiebeding een vergoeding verschuldigd van minimaal 50% van het laatstgenoten salaris. Bovendien is vaak een maximale termijn gekoppeld aan het concurrentiebeding.
PvdA en D66 vinden de wetswijziging in 2015 nog niet genoeg. Ze vroegen in november 2019 de regering om te onderzoeken of het mogelijk is om:
Naar aanleiding van de aangenomen motie van de PvdA en D66 zal minister Koolmees onderzoek doen naar de wenselijkheid van het stellen van nadere voorwaarden aan het gebruik van het concurrentiebeding. Hierbij zal hij ook een verplichte vergoeding overwegen. Ten aanzien van dit aangekondigde onderzoek zijn op 23 december 2019 opnieuw vragen aan minister Koolmees gesteld, dit keer door leden van de VVD.
Het is nu wachten op de resultaten uit het onderzoek en vervolgens wat de regering hiermee gaat doen. Het is dan ook de vraag of een aanpassing van het concurrentiebeding op korte termijn realiseerbaar is.
Meer info/contact
Heeft u vragen over deze blog, of over een concurrentiebeding, zowel als werkgever of werknemer, neem dan gerust contact op met Janneke Jacobs of met een van de andere arbeidsrechtspecialisten van kantoor.
